Ταπεινωτική ήττα: ΕΛΛΑΣ - ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ 0 : 20

by National Greek Ice Hockey Team on Tuesday, April 12, 2011 at 8:45am

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουμε αυτά που είδαμε στη ζωντανή μετάδοση του αγώνα. Το αποτέλεσμα τα λέει όλα. Μία ομάδα που δε μπορούσε σε κανένα σημείο του αγώνα να αντιμετωπίσει αλλά ούτε και να απειλήσει την ομάδα του Λουξεμβούργου, κάνοντας μόνο 13 σουτ σε όλο το παιχνίδι όταν η αντίστοιχη ομάδα του Λουξεμβούργου εκτέλεσε 60 σουτ.

Το σημερινό αποτέλεσμα ισοφαρίζει το χειρότερο που έχει κάνει ποτέ η Εθνική Ομάδα Ανδρών στην ιστορία του αθλήματος στη χώρα μας. Οι μόνες διαφορές του τότε με του τώρα είναι ότι τότε η Ελλάδα είχε στείλει τους καλύτερους αθλητές που διέθετε, έγινε το 1995 όταν οι αθλητές έπρεπε να βγάζουν το χιόνι με τα φτυάρια πριν προπονηθούν γιατί δεν υπήρχε Zamboni στο παγοδρόμιο στην Ελλάδα και έχασε από την Ισπανία που σήμερα αγωνίζεται στην 1η κατηγορία. Έπρεπε να περάσουν 16 χρόνια και οι αλχημείες που προέδρου της Ομοσπονδίας για να χάσουμε και πάλι με την ίδια διαφορά. Διαφορετική ομάδα αλλά ο ίδιος πρόεδρος και η ίδια ταπεινωτική ήττα. Είναι επίσης η δεύτερη φορά σε 37 αγώνες που η Εθνική Ομάδα δεν σημείωσε κάποιο τέρμα.

Ένα μόλις χρόνο μετά τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της Εθνικής Ομάδας Αντρών και την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου με νίκη 2-1 εναντίον του ίδιου αντιπάλου, η ομάδα μας ηττήθηκε ταπεινωτικά 20-0 και έδωσε στο Λουξεμβούργο τη δυνατότητα να πάρει γλυκιά εκδίκηση για την περσινή ήττα εντός έδρας, έχοντας ουσιαστικά την ίδια ομάδα με πέρυσι.

Η απόφαση του προέδρου της Ομοσπονδίας, να διώξει 16 από τους 18 αθλητές που αποτελούσαν την καλύτερη και πιο πετυχημένη ομάδα που είχε ποτέ η χώρα μας, απέδειξε με το πιο ντροπιαστικό τρόπο πόσο τραγικά λάθος απόφαση ήταν. Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος θα πίστευε ότι πρόεδρος και μέλη αθλητικής ομοσπονδίας που έχουν αθλητές που κατέκτησαν ασημένιο μετάλλιο θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να βρουν λύσεις στα οικονομικά προβλήματα, χωρίς να επηρεαστούν οι αθλητές ώστε η ομάδα να προετοιμαστεί όσο το δυνατόν καλύτερα, και όχι να τους διώξει επειδή δε μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στο υψηλό κόστος των προπονήσεων. Δείχνοντας έτσι ότι ποτέ δεν εκτίμησε η Ομοσπονδία αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος την προσφορά τους στο άθλημα. Ειδικά επειδή γνώριζαν στην Ομοσπονδία από πέρυσι ότι οι επιχορηγήσεις από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα κοπούν και θα έπρεπε να είχαν φροντίσει να βρουν άλλους τρόπους εσόδων.

Αναφέρουμε παρακάτω μερικά παραδείγματα από Ομοσπονδίες που ενδιαφέρονται πραγματικά για την ανάπτυξη του χόκεϊ επί Πάγου: Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ομοσπονδία του Λουξεμβούργου που παρά το γεγονός ότι ενημερώθηκαν μονάχα 1 ½ μήνα πριν ότι θα διοργανώσουν το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2010 (όταν ακυρώθηκε στην Ελλάδα), κατάφεραν και βρήκαν 15 χορηγούς. Ένα άλλο ωραίο παράδειγμα είναι η Νέα Ζηλανδία που κατέκτησε φέτος το ασημένιο μετάλλιο στην 2η κατηγορία. Μία ομάδα που η Εθνική Ελλάδος κέρδισε το 1995 με 10-7. Με την πάροδο του χρόνου όμως η Νέα Ζηλανδία έκανε μικρά αλλά σταθερά βήματα προόδου. Χτίστηκαν νέα παγοδρόμια και επενδύθηκαν χρήματα για το άθλημα με σωστό τρόπο. Παρά τα αμέτρητα προβλήματα που αντιμετώπισε το άθλημα στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, η Εθνική μας Ομάδα κατάφερε να αντιμετωπίσει στα ίσα την ομάδα της Νέας Ζηλανδίας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2009 που διεξήχθη στην έδρα τους,  και να αποσπάσει την ισοπαλία σε έναν αγώνα που θεωρήθηκε ο καλύτερος ολόκληρου του Παγκοσμίου. Ο αγώνας έληξε 2-2 αλλά στην παράταση κέρδισε η Νέα Ζηλανδία. Η Ελλάδα ήταν η μόνη ομάδα που πήρε βαθμό από την Νέα Ζηλανδία που στη συνέχεια κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Δύο χρόνια μετά η Ελλάδα διασύρετε με 20-0 ενώ η Νέα Ζηλανδία κερδίζει το ασημένιο μετάλλιο στη 2η κατηγορία. Ίδια και καλύτερη πορεία είχε η Αυστραλία που αγωνιζόταν το 1995 και αυτή στη 3η κατηγορία αλλά του χρόνου θα αγωνιστεί στην 1η κατηγορία μετά το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε φέτος στη 2η κατηγορία. Τα παραδείγματα αποδεικνύουν περίτρανα ότι χώρες χωρίς παράδοση στο χόκεϊ επί πάγου αλλά με οργάνωση, συστηματική δουλειά και Ομοσπονδίες που ενδιαφέρονται πραγματικά για την πρόοδο και ανάπτυξη του αθλήματος αλλά και τους αθλητές τους, μπορούν να φτάσουν το άθλημα ψηλά και να πρωταγωνιστήσουν στο παγκόσμιο στερέωμα.

Επιστρέφοντας πάλι στο σήμερα.

Θεωρητικά ο σημερινός αντίπαλος ήταν ο ευκολότερος του παγκοσμίου και αν τελικά η Εθνική Ομάδα χάσει όλα τα παιχνίδια της, που είναι και το πιο πιθανό σενάριο βάση της σημερινής απόδοσης αλλά και τη δυναμικότητα των αντιπάλων, θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του αθλήματος στη χώρα μας, που η Εθνική Ομάδα Ανδρών θα γυρίσει στην Ελλάδα χωρίς να έχει κάνει ούτε μια νίκη σε παγκόσμιο. Κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν αφού η Εθνική ομάδα Ανδρών, παρά τα αμέτρητα προβλήματα που είχε στην Ελλάδα όλα τα χρόνια, κατάφερνε πάντα να κερδίζει έστω και έναν αντίπαλο εντός αγωνιστικού χώρου. (Χωρίς ασφαλώς να μετράμε τη νίκη στα χαρτιά εναντίον των Μογγόλων).

Μέσα σε ένα μόλις αγώνα καταστράφηκαν οι κόποι και οι θυσίες των αθλητών, αλλά και η καλή εικόνα που είχε δημιουργήσει με την απόδοσή της η Εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια στο παγκόσμιο χόκεϋ, και όλα αυτά εξαιτίας των αποφάσεων του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγοδρομίων που σε 26 χρόνια προεδρίας δεν έχει να παρουσιάσει σχεδόν τίποτα σε σχέση με άλλους προέδρους άλλων ομοσπονδιών ανα τον κόσμο.

Θα πούμε και πάλι ότι οι αθλητές που αγωνίζονται στην Εθνική Ομάδα φέτος δε φταίνε σε τίποτα για την κατάσταση που επικτρατεί στο άθλημά μας.

Έπεται συνέχεια με Τουρκία, Ισραήλ και Νότιος Αφρική..... ο Θεός να βάλει το χέρι του!