Τις τελευταίες ημέρες, και ειδικότερα μετά την επίπληξη της χώρας μας από την Διεθνή Ομοσπονδία του Χόκεϋ επί Πάγου, με τον αποκλεισμό της «Εθνικής Ομάδας» και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγοδρομιών, για την συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της 3ης κατηγορίας το 2011, αναρτήθηκαν πολλά κείμενα τόσο στο facebook όσο και σε διάφορα blogs, τα οποία δυστυχώς για άλλη μία φορά διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, εκθειάζουν τους γράφοντες, στερούνται σοβαρότητας και επιρρίπτουν τελικά μόνον κάποιες ευθύνες, και στις περισσότερες των περιπτώσεων ορθώς, στον πραγματικό υπαίτιο, αλλά και αρκετές φορές απερίσκεπτα και παντελώς άδικα, σε ανθρώπους που προσπάθησαν να εξυγιάνουν διοικητικά, ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του (αθλητές, παίκτες της Εθνικής Ομάδας, πρώην υπάλληλοι της Ε.Ο.ΠΑΓ., πρώην μέλη Δ.Σ. που έκαναν αγώνα για την κάθαρση), την Ελληνική Ομοσπονδία Παγοδρομιών. Άραγε που να ήσαν όλοι εκείνη οι αθλητές και φίλοι του αθλήματος, που πέρασαν σχεδόν 26 συναπτά «πέτρινα χρόνια», όταν μέλη του Δ.Σ. έδιναν την μάχη της πάταξης της διαφθοράς μέσα στους κόλπους της Ε.Ο.ΠΑΓ., ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να διεξάγει και να πραγματοποιήσει το Παγκόσμιο του 2010 στην Αθήνα αλλά και να επιβιώσει η Ομοσπονδία;
Το περασμένο καλοκαίρι που τους δόθηκε η ευκαιρία να γυρίσουν σελίδα και να φύγουν από το σωματείο τους μερικοί, γιατί δεν το έπραξαν; Δεν ήσαν οι ίδιοι εκείνοι που τελικά παρά την αποχώρηση των 16 σωματείων από την ομοσπονδία, λόγω της παράνομης επιλογής και ανύπαρκτης απόφασης Δ.Σ. αντί να χρησιμοποιηθεί η υλικοτεχνική υποδομή της ομοσπονδίας στο Ολυμπιακό Κέντρο Πάλης των Άνω Λιοσίων από 1η Δεκεμβρίου 2010, στην ουσία αποδέχθηκαν απερίσκεπτα και επέτρεψαν να δημιουργηθεί ένα παράνομο προσωρινό ιδιωτικό «χριστουγεννιάτικο» παγοδρόμιο, που δεν είχε να προσφέρει τίποτα στον Αθλητισμό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή για την διοργάνωση (ή τουλάχιστον ένα σημαντικό μέρος αυτής), για το συμφέρον ιδιωτικής επιχείρησης εις βάρος της Ομοσπονδίας και των αθλητών της;
Η προσπάθεια για την επανένταξη της Ε.Ο.ΠΑΓ. στην Διεθνή Ομοσπονδία του Ice Hockey και η μάχη για την συμμετοχή του Εθνικού μας Συγκροτήματος το 2008 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της 3ης κατηγορίας, δεν δόθηκε μόνον από τους αθλητές της Εθνικής, όπως ισχυρίζεται μία μικρή ομάδα εξ αυτών, ούτε από εκείνους που υπογράφουν σήμερα τις διάφορες αναρτήσεις στο διαδίκτυο ως «επαγγελματίες αθλητές του Ice Hockey και αρθρογράφοι». Η αλήθεια είναι ότι όντως ορισμένοι αθλητές, όπως ο επί σειρά ετών «αρχηγός της Εθνικής Ομάδας» του Ice Hockey, προσέφερε τα μέγιστα δυνατά για να μπορέσει η «Εθνική» να επανέλθει στα Παγκόσμια Αθλητικά δρώμενα. Κάτι που πρέπει να αναγνωρίσουν όλοι οι ιθύνοντες και μη του αθλήματος αυτού. Όμως το μόνο πράγμα, στο οποίο θα μπορούσε ίσως να διαφωνήσει κανείς, είναι ότι κατά την διάρκεια του 2007 και με πρόσχημα την διευκόλυνση της συμμετοχής της χώρας μας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, υφαρπάχθηκαν απ’ όλες τις ομάδες του Ice Hockey, οι καλύτεροι παίκτες για να ενταχθούν στους «Ιπτάμενους Παγοδρόμους» και να διαλυθεί έτσι, ότι υγειές είχε απομείνει από το ελληνικό χόκεϋ επί πάγου, δημιουργώντας μία «υπερομάδα» για τα ελληνικά δεδομένα (που αποτελείται κατά 95% από τους παίκτες της Εθνικής), ευνουχίζοντας ταυτόχρονα κατά βάναυσο τρόπο όλα τα υπόλοιπα σωματεία και καταδικάζοντας παράλληλα κάθε μελλοντικό «Πανελλήνιο Πρωτάθλημα» σε ανούσιο αθλητικό γεγονός, χωρίς σασπένς και κανένα απολύτως ενδιαφέρον. Όμως ο συγκεκριμένος αθλητής, και αυτό πρέπει να τονισθεί, αλλά και κάθε αθλητής, δεν είναι υποχρεωμένος ούτε οφείλει να γνωρίζει την αθλητική νομοθεσία, αλλά και δεν θα μπορούσε να γνωρίζει ότι η Ομοσπονδία δεν είχε δυνατότητα να προχωρήσει σε μαζικές μεταγραφές τέτοιου είδους, εφόσον δεν διαθέτει Υπουργική Απόφαση ΦΕΚ, κανονισμού εγγραφών μετεγγραφών, ούτε και διέθετε ποτέ. Δηλαδή ούτε στην παραπάνω «διαφωνία» δεν μπορεί κανείς να επιρρίψει οποιαδήποτε ευθύνη σε οποιονδήποτε αθλητή. Αντιθέτως, αρμόδιοι και υποχρεωμένοι να γνωρίζουν την Αθλητική Νομοθεσία είναι ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας και ο Γενικός Γραμματέας αυτής, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, στο οποίο ως γνωστόν ποτέ δεν υπήρξε εκπρόσωπος του χόκεϋ επί πάγου, του curling ή των ελκήθρων, παρά μόνον «παράγοντες» του καλλιτεχνικού πατινάζ, παντελώς άσχετοι σε ότι αφορά τα υπόλοιπα αθλήματα, αλλά και του αθλήματος που εκπροσωπούσαν. Κανένας υπάλληλος, αλλά ούτε και αθλητής δεν μπορεί να επέμβει σε διοικητικές διαφοροποιήσεις, αλλαγές και αποφάσεις μίας Ομοσπονδίας.
Σήμερα οραματίζονται ορισμένοι αθλητές, και πολύ καλά κάνουν, να αναλάβουν θέσεις και καθήκοντα στην διοίκηση, χωρίς να γνωρίζουν όμως ότι σε ερασιτεχνικά αθλήματα ένας αθλητής μπορεί να γίνει παράγοντας μονάχα εφόσον περάσουν δύο χρόνια αποχής από τα αθλητικά δρώμενα, αλλά και ότι από τις 21.12.2009, με την παραίτηση σωματείων, άρα και μελών του Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΑΓ., δεν υπάρχει διοίκηση. Δηλαδή τους στερείται ακόμη και η φιλοδοξία, το όνειρο, αλλά και η προσφορά τους στον αθλητισμό, κάτι που σε άλλες Ομοσπονδίες θεωρείται αυτονόητο, εφόσον ο «ιθύνον νους», φρόντισε να αφήσει πίσω του μονάχα «καμένη γη». Χωρίς αθλητική αναγνώριση από την Γ.Γ.Α., κάτι που αποτελεί αναπόφευκτο γεγονός και είναι απλά ζήτημα χρόνου, η Ομοσπονδία δεν θα υφίσταται για τα αθλητικά δρώμενα της χώρας. Επίσης θα πρέπει ορισμένοι άνθρωποι να μάθουν να λένε την αλήθεια, εάν φυσικά απώτερος σκοπός τους είναι όντως η ανάπτυξη και η καλλιέργεια των αθλημάτων των παγοδρομιών. Θέλουμε να τονίσουμε στο σημείο αυτό, ότι το παγκόσμιο πρωτάθλημα δεν διεξήχθη στην Ελλάδα, όχι επειδή η πολιτεία δεν συμφώνησε να προχωρήσει στην παράλογα υψηλή αιτηθείσα επιχορήγηση της Ομοσπονδίας, όχι επειδή οι αθλητές έδωσαν μάχη για να γίνει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα, όχι γιατί καταγγέλθηκε η διαφθορά από μέλη του Δ.Σ., όχι λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά λόγω του ότι κάποιος, ως συνήθως αλαζονικά σκεπτόμενος, απέβλεπε σε κερδοσκοπικά προσωπικά οφέλη. Επίσης αλήθεια είναι ότι, κανένας αθλητής του χόκεϋ επί πάγου, δεν στήριξε την προσπάθεια διοικητικής εξυγίανσης και κάθαρσης στην Ε.Ο.ΠΑΓ., αντιθέτως παρά τις ενημερώσεις και τις εκκλήσεις, τελικά για άλλη μία φορά, ίσως και άθελά τους, εξαπατήθηκαν από τα μυθεύματα που άκουγαν, για να «παραγκωνιστούν» ως αιώνια θύματα στη συνέχεια, όπως άλλωστε κάθε φορά, για την επίτευξη προσωπικών κερδοσκοπικών επιχειρηματικών φιλοδοξιών.
Φίλοι των αθλημάτων του πάγου, από 21 Δεκεμβρίου 2009 δεν υπάρχει διοίκηση στην Ομοσπονδία, εφόσον αποχώρησαν 16 σωματεία, με αποτέλεσμα η τελευταία να απομείνει με 10, εκ των οποίων τα επτά είναι «σωματεία μαϊμού», χωρίς διοίκηση, χωρίς εκλογές, χωρίς διεύθυνση, χωρίς Δ.Σ. και πολλές φορές και χωρίς αθλητές, ενώ θα έπρεπε να διαθέτει άνω των 15, ώστε να μπορεί να λειτουργεί σύννομα όπως άλλωστε επιτάσσει η κείμενη αθλητική νομοθεσία (άρθρο 28 παρ. 4). Για παράδειγμα μία κυβέρνηση στην Ελλάδα πρέπει να διαθέτει περισσότερους από 151 βουλευτές. Ένας να φύγει, πέφτει η κυβέρνηση, η οποία φυσικά δεν έχει δυνατότητα να αντικαταστήσει τον αποχωρούντα βουλευτή με κάποιον άλλο. Το ίδιο συμβαίνει και σε όλες τις αθλητικές και μη Ομοσπονδίες. Κάθε εκ των υστέρων εγγραφή Σωματείου, αποτελεί παράβαση του Αθλητικού Νόμου 2725/1999 και αποδεικνύει την απέραντη άρνηση αποδοχής της πραγματικότητας και την απελπισμένη ασφυκτική αγκίστρωση από τον προεδρικό θώκο, ενώ παράλληλα και ταυτοχρόνως, επιχειρείται κάθε δυνατή προσπάθεια εξαπάτησης των πάντων, αντίθετα με την αρνητική ροή των πραγμάτων. Για του λόγου το αληθές, το καλύτερο παράδειγμα στο σημείο αυτό, αποτελεί η απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού τον Μάρτιο του 2010, να κρίνει απαραίτητο οι παγοδρομίες να ενταχθούν μεσοπρόθεσμα στην χιονοδρομία (βάσει του άρθρου 28 παρ. 4 του Α.Ν. 2725/1999). Για τους περισσότερους όμως, η παραπάνω είδηση είχε πέσει αναπάντεχα ως κεραμίδα εξ ουρανού ή ως κεραυνός εν αιθρία. Είναι να απορεί κανείς με το μέγεθος της παραπληροφόρησης που δέχεστε. Μία είδηση που καθυστέρησε περισσότερο από 3 μήνες, λόγω της κρατικής απραξίας και που μέχρι τώρα δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί λόγω της οικονομικής κρίσης και των σημαντικών πολιτικοοικονομικών γεγονότων!!!
Τα πράγματα δυστυχώς είναι πολύ πιο σοβαρά από τις κοκορομαχίες που διαβάζουμε στις διάφορες αναρτήσεις στα blog. Κανένας αθλητής όμως δεν φέρει ευθύνες, ούτε τα «παιδιά της Εθνικής», ούτε οι «επαγγελματίες αθλητές αρθρογράφοι». Ο καθένας βέβαια μπορεί να έχει την προσωπική του άποψη και γνώμη, ασχέτως εάν δεν συμφωνεί με τον άλλο. Ευθύνες φέρουν μόνο οι Διοικήσεις. Για τους λόγους αυτούς λοιπόν, αντί να τρώγεστε σαν τα λυσσασμένα σκυλιά αναμεταξύ σας, εκσφενδονίζοντας ο ένας στον άλλο απερίγραπτες φρασεολογίες και εξαπολύοντας απαράδεκτες απειλές, στραφείτε τουλάχιστον μια φορά ενωμένοι, έστω και τώρα, την ύστατη στιγμή, που σχεδόν όλα έχουν πια χαθεί, και απαιτήστε την Νέμεση για εκείνους που ευθύνονται πραγματικά για την κατάντια αυτή και για όλα εκείνα που έχετε υποστεί κατά την διάρκεια των τελευταίων 26 ετών. Διότι «όταν βουλιάζει ένα καράβι, δεν ευθύνονται οι ναύτες, αλλά ο τιμονιέρης - καπετάνιος που το οδήγησε επάνω στον ύφαλο»