Η αλήθεια είναι πικρή αλλά πρέπει να λέγεται…

Κάποιος μάλλον ενοχλήθηκε μαζί μας, επειδή βγάζουμε τα «άπλυτά» του σε «κοινή θέα», κι ενώ ο κλοιός αρχίζει και στενεύει ασφυκτικά γύρω του, εκείνος αντί να συνετιστεί και να μας κάνει την χάρη να «πάει στο σπίτι» του, όπως συνηθίζει εδώ και τόσα χρόνια να μας «απειλεί», για άλλη μία φορά προσφεύγει σε ανυπόστατες συκοφαντίες και λασπολογίες εναντίον όλων εκείνων των ανθρώπων που θαρραλέα έβαλαν το στήθος τους μπροστά, για να σταματήσει αυτή η χρόνια αφαίμαξη όλων των οικονομικών πόρων μιας –φτωχής και μικρής– αθλητικής ομοσπονδίας, προς όφελος του «απατεώνα» Προέδρου της.

Ας θυμηθούμε όμως τα γεγονότα από την αρχή:

Τη 1η Δεκεμβρίου 2009 βάσει συμφωνητικού μεταξύ Ε.Ο.ΠΑΓ. και «Ολυμπιακά Ακίνητα», παραχωρήθηκε το κλειστό ολυμπιακό στάδιο της πάλης στα Άνω Λιόσια στην Ε.Ο.ΠΑΓ., για την πραγματοποίηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Χόκεϋ επί Πάγου, κατηγορία Γ’, όμιλος Α’, που θα διεξαγόταν εκεί τον Απρίλιο του 2010, αλλά και των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων στα αθλήματα των Παγοδρομιών. Όμως ο Πρόεδρος της Ε.Ο.ΠΑΓ. που δεν διέβλεπε κανένα προσωπικό όφελος από την συνεργασία Ε.Ο.ΠΑΓ. – «Ολυμπιακά Ακίνητα», προσπαθούσε μέχρι και αρχές Δεκεμβρίου 2009 να βρει χώρο για να εγκαταστήσει η ιδιωτική επιχείρησή του (Παγοδρομικό Κέντρο Αθηνών Α.Ε.) ένα δικό της παγοδρόμιο. Οι περιμετρικές μπάρες του Σ.Ε.Φ. που είχε εκχωρήσει δωρεάν στην Ε.Ο.ΠΑΓ. αρχές του 2008, φυλάσσονταν άλλωστε από τον Ιούνιο του 2009 σε container στο κλειστό των Άνω Λιοσίων.

Αντί να ξεκινήσουν όμως οι εργασίες τη 01.12.2009 στα Άνω Λιόσια, ξεκίνησαν 05.12.2009 στο Ταύρο. Η ιδιωτική επιχείρηση όμως δεν διέθετε δικές της περιμετρικές μπάρες ασφαλείας, ούτε παγοπέδιλα, ούτε οποιαδήποτε άλλη υλικοτεχνική υποδομή. Ο Χατζηαθανασίου, χωρίς να ενημερώσει το Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΑΓ. έστειλε στις 08.12.2009 με δελτία αποστολής του Παγοδρομικού Κέντρου Αθηνών Α.Ε. (τα οποία ο ίδιος συμπλήρωσε χειρόγραφα) τόσο τις περιμετρικές μπάρες του Σ.Ε.Φ., όσο και ολόκληρη την υλικοτεχνική υποδομή της Ε.Ο.ΠΑΓ. από τα Άνω Λιόσια στον Ταύρο.

Παράλληλα –για να τους ρίξει στάχτη στα μάτια– παραμύθιαζε τους αθλητές του χόκεϋ επί πάγου, μέλη του Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΑΓ., την πολιτεία, την αθλητική ηγεσία,  και τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, ότι δήθεν βρήκε πολλούς χορηγούς, έτσι ώστε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα θα αγόραζε καινούργιες μπάρες. Εάν λοιπόν ο Χατζηαθανασίου δεν λειτουργούσε με δόλο –όπως πάντα– θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις μπάρες αυτές του Σ.Ε.Φ. στα Άνω Λιόσια, για να μπορούν και οι προεθνικές ομάδες να κάνουν τις προετοιμασίες τους, αλλά και να ξεκινήσουν τα Εθνικά Πρωταθλήματα, και όταν θα έφταναν με το καλό οι καινούργιες μπάρες από το εξωτερικό, να ξεπαγώσει τη παγοπίστα στα Άνω Λιόσια και να τοποθετήσει τις καινούργιες μπάρες. Δηλαδή οι αθλητές της ομοσπονδίας θα έμεναν έτσι κάποια στιγμή, το πολύ μία εβδομάδα (για την ολοκλήρωση των απαραίτητων εργασιών) χωρίς παγοδρόμιο.

Στις 15.12.2009 η Παγοδρομικό Κέντρο Αθηνών Α.Ε. στέλνει την γνωστή προσφορά της –με τους απίστευτα εξουθενωτικούς για την Ε.Ο.ΠΑΓ. και τους αθλητές της όρους– προς έγκριση στην Ε.Ο.ΠΑΓ. Την Παρασκευή 18.12.2009 –μία μέρα ακριβώς πριν από τα εγκαίνια στο Athens Heart– ο Χατζηαθανασίου καλεί σε Δ.Σ. όχι όλα τα μέλη, αλλά μόνον τους επίλεκτους αυλικούς του, για να συζητήσουν δήθεν το θέμα της προσφοράς του Παγοδρομικού Κέντρου Αθηνών Α.Ε., ασχέτως του ότι η ιδιωτική επιχείρηση είχε ήδη από 08.12.2009 καταχραστεί ολόκληρη την υλικοτεχνική υποδομή της ομοσπονδίας, συν τις μπάρες του Σ.Ε.Φ. Το Δ.Σ. αυτό, της 18.09.2009, δεν διέθετε απαρτία και βάσει του αθλητικού νόμου θα έπρεπε να επαναληφθεί. Ο Χατζηαθανασίου όμως, υπολόγιζε ότι θα μάζευε εκ των υστέρων της υπογραφές των απόντων μελών του Δ.Σ., όπως άλλωστε συνήθιζε να κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του.

Από την άλλη πλευρά, τα από τον Χατζηαθανασίου εσκεμμένα μη προσκεκλημένα μέλη στο Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΑΓ. της 18.12.2009, που διαπίστωσαν ότι ο Χατζηαθανασίου απέβλεπε μονάχα στα προσωπικά του κέρδη μέσω της ιδιωτικής του επιχείρησης και ότι ποσώς τον ενδιέφερε το τι θα απογίνουν οι αθλητές αλλά και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, είχαν ήδη από 13.10.2009 καταγγείλει τις καθόλα ιδιοτελείς και παράνομες ενέργειές του, στον Υπουργό Πολιτισμού κ. Γερουλάνο, στο Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού και στο Ελεγκτικό Συμβούλιο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, και είχαν διαμηνύσει στον ίδιο από τον Μάιο του 2009, τόσο σε Δ.Σ. της Ε.Ο.ΠΑΓ., αλλά αργότερα και σε Δ.Σ. της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, πώς η Ε.Ο.ΠΑΓ. θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα στην έναρξη των εργασιών (από 01.12.2009) στο κλειστό ολυμπιακό στάδιο της πάλης στα Άνω Λιόσια, ενώ κάθε άλλη –αντίθετη προς τον σκοπό αυτό– ενέργεια του Προεδρείου της Ε.Ο.ΠΑΓ., αφενός δεν θα ήταν σύννομη, αφετέρου θα ήταν εις βάρος γενικότερα όλων των αθλητών των Παγοδρομιών της χώρας, και ειδικότερα της Εθνικής Ομάδος του Χόκεϋ επί Πάγου, που θα έπρεπε πάση θυσία να προετοιμαστεί για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ώστε να πετύχει τον διπλό σκοπό που ετέθη: α) να πάρει την πρωτιά μέσα στην ίδια της τη χώρα και β) να ανέβει κατηγορία.  

Την Δευτέρα 21. Δεκεμβρίου 2009 και εφόσον η αθλητική ηγεσία της χώρας απεδείχθη για άλλη μία φορά παντελώς αδιάφορη και άπραγη απέναντι στα προβλήματα και στη διαφθορά στο χώρο των αθλημάτων των παγοδρομιών, σύσσωμα 16 σωματεία μέλη της Ε.Ο.ΠΑΓ. αηδιασμένα από τα παράνομα ιδιοτελή «μαγειρέματα» του Χατζηαθανασίου, αλλά και από την αδιαφορία της πολιτείας, έκαναν γνωστή στον Υπουργό Πολιτισμού, στον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού, στο Ελεγκτικό Συμβούλιο της Γ.Γ.Α. και στην Ε.Ο.ΠΑΓ. την αποχώρησή τους και την διάλυση των παγοδρομικών τμημάτων τους, αφήνοντας πίσω την Ε.Ο.ΠΑΓ. με 10 εγγεγραμμένα σωματεία. Παράλληλα κατατέθηκε πρόσθετη καταγγελία κατά του Χατζηαθανασίου στον Υπουργό Πολιτισμού, τον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού και στο Ελεγκτικό Συμβούλιο της Γ.Γ.Α. Από την ημέρα αυτή που εξέπεσε το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, η Ε.Ο.ΠΑΓ. δεν πληροί καμία προϋπόθεση σύννομα λειτουργούσης Ομοσπονδίας.

Αν και προειδοποιημένος ήδη από τον Μάιο του 2009, ο Χατζηαθανασίου δεν περίμενε μία τέτοια ή έστω και παρόμοια εξέλιξη, και οι επόμενες ενέργειές του θύμιζαν περισσότερο με άνθρωπο που έπεσε στη θάλασσα και δεν ήξερε κολύμπι. Έπαιρνε δεξιά – αριστερά τηλέφωνα, απειλούσε, έβριζε και τρομοκρατούσε κόσμο, έδιωξε τηλεφωνικώς ολόκληρο το υπαλληλικό προσωπικό, κάτι για το οποίο κανονικά θα έπρεπε να αποφασίσει το Δ.Σ. και όχι ο ίδιος από μόνος του, και εφόσον το Δ.Σ. είχε εκπέσει, δεν ακολουθήθηκε καμία απολύτως νόμιμη διαδικασία, άλλαξε κλειδαριές τόσο στην Ε.Ο.ΠΑΓ., όσο και στο συστεγαζόμενο γραφείο του Παγοδρομικού Κέντρου Αθηνών Α.Ε., κατήργησε δηλαδή κάθε νόμιμη και δημοκρατική αρχή λειτουργίας μιας Ομοσπονδίας, και άρχισε να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα απ’ όλα… να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του και να συκοφαντεί –γκαρίζοντας ως όνος και κοκκινίζοντας– εν απουσία πάντα όλων των ηθικά ακέραιων ανθρώπων, που τόλμησαν να βγουν και να πουν –πάντα βάσει στοιχείων και επίσημων εγγράφων– την αλήθεια.