Συνέντευξη Βασιλείου Κετσεκιουλάφη (Μέρος 2ο)

Να μιλήσουμε λίγο για την εργασία σας στην Ε.Ο.ΠΑΓ.; Ποια ήταν τα καθήκοντά σας, ποιος ήταν ο μισθός σας και πόσο καιρό απασχοληθήκατε εκεί;

Τα καθήκοντά μου ήταν πολλά και διάφορα… ήμουν το παιδί για όλες τις δουλειές. Δούλευα τόσο στην ομοσπονδία, όσο και για τον Χατζηαθανασίου, το Παγοδρομικό Κέντρο Αθηνών Α.Ε. κ.λπ. Το επίσημο ωράριό μου ήταν από τις 14:00 έως τις 22:00, εγώ όμως ήμουν υποχρεωμένος να δουλεύω από τις 10:00 π.μ. συνήθως έως τα μεσάνυχτα. Ο μισθός μου ήταν 2.000 Ευρώ μεικτά, δηλαδή 1.459 Ευρώ καθαρά. Από το 2003 έως το 2005 δούλευα ως ωρομίσθιος εξωτερικός συνεργάτης του Χατζηαθανασίου, τόσο στην ομοσπονδία, όσο και στο παγοδρόμιό του. Στις 15 Μαρτίου 2005 ανέλαβα την εργασία μου (σύμβαση ορισμένου χρόνου 6 μηνών) ως τεχνικός σύμβουλος ανάπτυξης στην Ε.Ο.ΠΑΓ. με μισθό 1.500 Ευρώ μεικτά. Έπαιρνα δηλαδή κάτι ελάχιστα πάνω από 1.000 Ευρώ για εργασία 16 ωρών καθημερινά. Στις 21 Δεκεμβρίου 2009 βρήκα την πόρτα της Ομοσπονδίας κλειδωμένη, τις κλειδαριές αλλαγμένες, και δεν με άφησαν να πάρω ούτε καν τα προσωπικά μου αντικείμενα.

Ποιος ζήτησε την συνεργασία σας με την Ομοσπονδία;

Το 2003 η Ομοσπονδία που δεν είχε αθλητική αναγνώριση, εφόσον δεν διέθετε τον απαραίτητο αριθμό σωματείων, αλλά και επειδή βρισκόταν και σε χρόνια δικαστική διαμάχη με την ΓΓΑ, ήταν χωρίς υπαλλήλους, διαλυμένη. Όλες οι συναντήσεις του έκπτωτου Δ.Σ. γίνονταν μέσα στο παγοδρόμιο της Σάμου στο Μαρούσι. Επειδή υπήρχε ανάγκη δακτυλογράφησης αλλά και πολλών άλλων εργασιών για τις διάφορες δικαστικές κυρίως εκκρεμότητες τόσο της ομοσπονδίας, όσο και του Προεδρείου αυτής, κρίθηκε αναγκαία η γραμματειακή της υποστήριξη. Εγώ την εποχή εκείνη ήμουν μέτοχος και τεχνικός σύμβουλος ανάπτυξης στην εταιρεία «Specchio» που εξέδιδε μεταξύ των άλλων και το μηνιαίο περιοδικό «Πολιτικός & Οικονομικός Καθρέφτης», ενώ μέχρι τον Μάρτιο του 2001 διεύθυνα παράλληλα και την ατομική μου επιχείρηση Media & Design DTP. Επειδή γνώριζα τον Πρόεδρο του Σωματείου «Ερμής Ηλιουπόλεως» κ. Γ. Μαρκουΐζο, με σύστησε στον Χατζηαθανασίου, που αρχικά με παρακάλεσε να συνεργαστώ ως ωρομίσθιος υπάλληλος, με προοπτική την πρόσληψη και την μονιμοποίησή μου στην Ε.Ο.ΠΑΓ., που θα έπρεπε ωστόσο να επαναποκτήσει την αθλητική της αναγνώριση από την Γ.Γ.Α., κάτι που θα μπορούσε να συμβεί μόνο με παρουσία αθλητικής δραστηριότητας αλλά και εγγραφών νέων αθλητικών σωματείων μελλών. Η πρόσληψή μου τελικά το 2005 στην Ομοσπονδία έγινε με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Και για την απόλυσή μου θα χρειαζόταν απόφαση του Δ.Σ., που δεν υπάρχει, εφόσον η Ομοσπονδία δεν διαθέτει τον απαραίτητο αριθμό σωματείων και η διοίκησή της έχει εκπέσει πριν την απόλυσή μου. 

Τι στόχους πετύχατε ως τεχνικός σύμβουλος ανάπτυξης;

Βασικότερο όλων ήταν ότι καταφέραμε από το 2003 μέχρι το 2004 να εγγράψουμε νέα σωματεία στην Ομοσπονδία και να αποκτήσουμε και πάλι την αθλητική μας αναγνώριση. Το 2006 ήταν ολυμπιακή χρονιά και είχα δώσει κατ’ αρχήν απόλυτη προτεραιότητα στα έλκηθρα, το μοναδικό άθλημα που μας εκπροσωπούσε έως τότε σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Με πολλές δυσκολίες, κυρίως λόγω των πιέσεων της Γ.Γ.Α., της Ε.Ο.Ε. (μη έγκαιρες επιχορηγήσεις), αλλά και του ιδίου του Προέδρου της Ε.Ο.ΠΑΓ. (αλλαγή σκοπού επιχορήγησης), η Εθνική μας Ομάδα των Ελκήθρων Bob & Skeleton τελικά συμμετείχε μονάχα στις απολύτως απαραίτητες για την προολυμπιακή βαθμολογία συναντήσεις και για 0,04 του δευτερολέπτου έχασε το τρένο της συμμετοχής στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Ιταλίας. Η Ελλάδα δεν διέθετε παγοδρόμιο, και αυτά που λειτουργούσαν έως το 2003 ήταν μικρά και ακατάλληλα για αθλητικές δραστηριότητες. Η Εθνική Ομάδα του Χόκεϋ επί Πάγου ήταν τιμωρημένη από την Διεθνή Ομοσπονδία I.I.H.F. και στο καλλιτεχνικό πατινάζ δεν υπήρχε άλλος που να μπορεί να εκπροσωπήσει την χώρα μας, εκτός από τον Κάρολο Δία Ισαριώτη, αθλητή του εξωτερικού (Καναδάς). Η αναζήτηση αθλητών για τον εμπλουτισμό της ομάδας μας στο καλλιτεχνικό πατινάζ, αλλά κυρίως η υπεράνθρωπη προσπάθεια του αρχηγού της Εθνικής Ομάδας του Χόκεϋ επί Πάγου Δ. Καλύβα και η δική μου για να μπορέσουμε να καταφέρουμε να συμμετάσχει και πάλι μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια η Εθνική μας Ομάδα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2008 στην Γ’ κατηγορία, είναι σημαντικές επιτυχίες που δεν ξεχνιούνται τόσο εύκολα. Τέλος η δημιουργία του αθλητικού παγοδρομίου στα Άνω Λιόσια και η διεξαγωγή των πρώτων φυσιολογικών ελληνικών πρωταθλημάτων είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία της Ομοσπονδίας και χαίρομαι ιδιαιτέρως που μπόρεσα να συνδράμω στην υλοποίηση αυτού του στόχου. Δυστυχώς όμως από εκεί που πάλευα για να κρατήσουμε το Ομοσπονδιακό Παγοδρόμιο των Άνω Λιοσίων για την προετοιμασία της εθνικής ομάδας του χόκεϋ επί πάγου και την διεξαγωγή του παγκόσμιου πρωταθλήματος της Γ’ κατηγορίας στην Ελλάδα, βρέθηκα στο μάτι του κυκλώνα, μόνο και μόνο επειδή δεν συμφωνούσα με τους επιχειρηματικούς στόχους του Προέδρου της Ε.Ο.ΠΑΓ. που τον ενδιέφερε αποκλειστικά η κατασκευή του ιδιωτικού παγοδρομίου του Athens Heart, και από την μια στιγμή στην άλλη βρέθηκα παράνομα απολυμένος. 

Πιστεύετε ότι η ομοσπονδία έχασε που σας απέλυσε; Γιατί δεν επαναπροσλήφθηκε άλλος στη θέση σας και γιατί δεν απολυθήκατε νομότυπα;

Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Χρειάζεται απλά να κοιτάξετε πού βρισκόταν η ομοσπονδία όταν ξεκίνησα την εργασία μου σ’ αυτήν, τι κατάφερε να πετύχει καθ’ όλη τη διάρκεια της εργασίας μου… και πού βρίσκεται τώρα. Εσείς τι λέτε; Κέρδισε ή ζημιώθηκε η Ε.Ο.ΠΑΓ. με την απόλυσή μου; Δεν μπορούσε να προσληφθεί άλλος στη θέση μου, εφόσον είχε εκπέσει η διοίκηση, αλλά και να επαναπροσλήφθηκε προσωπικό - κάτι που δεν γνωρίζω - θα ήταν παράνομη η πρόσληψη. Όπως σας είπα και προηγουμένως, για να απολυθώ νομότυπα, θα έπρεπε πρώτα να αποφασίσει το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας την απόλυσή μου, το οποίο όμως είχε εκπέσει, εφόσον είχαν αποχωρήσει 16 σωματεία από την Ε.Ο.ΠΑΓ. Με λίγα λόγια δεν μπορούσαν να με απολύσουν νομότυπα.

Συνεχίζεται...