Προσπάθεια «αμφιλεγόμενων» Ελληνοποιήσεων

Τον Αύγουστο του 2008 που η Ε.Ο.ΠΑΓ. ζητούσε με αμείωτο ενδιαφέρον επιχορηγήσεις από την Ε.Ο.Ε. για Ολυμπιακή Προετοιμασία αθλητών, που δεν είχαν στην πραγματικότητα κανένα δικαίωμα συμμετοχής στις Εθνικές Ομάδες, αφενός μεν διότι ήσαν αλλοδαποί αθλητές που διέμεναν στο εξωτερικό και αφετέρου δε, εφόσον δεν είχαν συμμετάσχει έως τότε, σε κανένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ξεκίνησε από πλευράς του Προέδρου της Ε.Ο.ΠΑΓ. και ενός στενού του συνεργάτη – συμβούλου, προσπάθεια προσέγγισης των αρμόδιων κρατικών φορέων, για αλλαγή στην τροπολογία του καινούργιου αθλητικού νόμου, σε ότι αφορούσε τους αλλοδαπούς στο άρθρο 20 παρ. 5 του 3386/2005 ΦΕΚ Α 212, που είχε ως εξής:
«Επιτρέπεται η είσοδος στη χώρα, για προετοιμασία εν’ όψει συμμετοχής σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις σε αθλητές, υπηκόους τρίτων χωρών, τους προπονητές και λοιπό εξειδικευμένο προσωπικό που τους συνοδεύει, ύστερα από έγκριση της ελληνικής ομοσπονδίας του αντίστοιχου αθλήματος που είναι αναγνωρισμένο από τις ελληνικές αθλητικές αρχές. Η είσοδος επιτρέπεται, αφού λάβουν ειδική θεώρηση εισόδου, και αποδείξουν ότι διαθέτουν επαρκείς πόρους διαβίωσης και πλήρη ασφάλιση ασθενείας.
Η άδεια διαμονής χορηγείται για όσο χρονικό διάστημα ισχύει η έγκριση της ελληνικής ομοσπονδίας του οικείου αθλήματος και δεν μπορεί να υπερβεί το έτος. Ανανέωση δεν είναι επιτρεπτή.»
 Η όλη προσπάθεια αφορούσε την αλλαγή της τελευταίας πρότασης από «ανανέωση δεν είναι επιτρεπτή», σε «ανανέωση είναι επιτρεπτή». Και αυτό διότι στον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας υπήρχε η εξής διάταξη: «Αθλητές Ολυμπιακών αθλημάτων που έχουν συμπληρώσει πενταετή νόμιμη παραμονή στην Ελλάδα κατά την τελευταία δωδεκαετία, μπορούν να αποκτήσουν την Ελληνική Ιθαγένεια, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 5 έως 9 του παρόντος Κώδικα, εφόσον έχουν δικαίωμα να αγωνιστούν στην αντίστοιχη ελληνική εθνική ομάδα, σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς του οικείου αθλήματος, μετά από εισήγηση της οικείας εθνικής ομοσπονδίας και σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.»
Με την παραπάνω αλλαγή θα μπορούσε η Ομοσπονδία να εκδώσει «βεβαιώσεις», με τις οποίες θα «αποδείκνυε» ότι οι αλλοδαποί της αθλητές είχαν συμπληρώσει πενταετή νόμιμη παραμονή στην Ελλάδα κατά την τελευταία δωδεκαετία και θα μπορούσαν κατά την γνώμη του Προέδρου της Ε.Ο.ΠΑΓ. και του στενού του συνεργάτη - συμβούλου, να αποκτήσουν την Ελληνική Ιθαγένεια. Επίσης εν συνεχεία, θα ήταν εύκολο για τον Πρόεδρο της Ε.Ο.ΠΑΓ. και μέλος της Ε.Ο.Ε. (Πρόεδρος Ε.ΦΙ.Π.), να προσκομίσει θετική εισήγηση τόσο της Ε.Ο.ΠΑΓ. όσο και την σύμφωνη γνώμη της Ε.Ο.Ε.
Οι εκκλήσεις του Προέδρου της Ε.Ο.ΠΑΓ. όμως δεν εισακούστηκαν τελικά. Από την άλλη, η Ε.Ο.Ε. συνέχιζε να επιχορηγεί την Ε.Ο.ΠΑΓ., μέχρι τέλη 2009, για ολυμπιακή προετοιμασία ανύπαρκτων αθλητών, που διέμεναν στο εξωτερικό, δεν είχαν μετάσχει σε κανένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα έως τότε (2008), και μάλιστα δύο εκ των οποίων (Graham Hockley και Jessica Crenshaw) ήσαν αλλοδαποί παρτενέρ ομογενών αθλητών. Μήπως με τον τρόπο που η Ε.Ο.Ε. προβαίνει στις επιχορηγήσεις για Ολυμπιακή Προετοιμασία, χωρίς κανέναν βασικό έλεγχο, συνηγορεί τελικά εκούσια ή ακούσια στην διασπάθιση του δημοσίου χρήματος εκ μέρους των ομοσπονδιών;